Spurning um viðhorf

Þetta er í raun bara spurning um viðhorf, hef ég það viðhorf að menn séu almennt að gera sitt besta og leyfi þeim að njóta vafans eða fer ég af stað strax með því hugarfari að verið sé að fara auðveldu leiðina ?  Sennilega hef ég oft ætt af stað með neikvæðu hugarfari og verð gramur og reiður yfir því að fólk í kringum mig er ekki að ná hlutum og afgreiða.  Ég get í raun ekki ætlast til þess þar sem ég sit allan daginn með verkefni mín og skoða fram og til baka en þeir sem ég snerti á hér kringum mig eru með sín verkefni og það þarf alltaf að byrja á að kynna umræðuna og ná sameiginlegum skilningi.

Það hefur svo komið fyrir að þegar sameiginlegur skilningur er kominn að menn segja bara „þín verkefni eru prump og önnur hafa meiri forgang“.  Ég hef fengið það viðhorf ótal sinnum, skrítið samt að eftir banka hrunið er viðhorf manna kanski rólegra og við erum farin að eiga betri samskipti – kanski hrædd um að missa eitthvað ef við gerum ekki öll okkar besta.  Kanski bara skiljum við í dag að stöðug niðurnýsla á ákveðnum verkþáttum er skemmdarverk þegar á heildina er litið.  Þú byggir ekki neina afurð svo hún standi sterk nema með heildrænu yfirliti og samræmingu verkþátta. 

Vefmálin í fyrirtækjum eiga það á hættu að lenda undir þar sem stjórnendur eru oft á tíðum ekki með tilfinningu fyrir öllum þáttum ferlis.  Hafa ekki tíma til að kynna sér og greina alla hluti og velja því þá þætti sem talið er að standi sterkast fyrir þau persónulega.  Hvernig nær einstaklingur frama ef hann passar ekki að leika mest og þjóna best við AÐAL.  Höldum minni spámönnum sæmilega ánægðum eða skiptum okkur ekki af þeim þar sem þeir hafa ekki rödd sem heyrist hátt. 

Það má samt vara sig á svona viðhorfi – AÐAL getur horfið sviplega og upp rísa nýjir AÐAL.  Við skulum því venja okkur á að sinna öllum okkar verkefnum vel og með sóma.  Ef þú treður á litla manninum í dag getur það komið í bakið á þér síðar þegar hann er orðinn AÐAL – getur líka tekið sénsinn á að þú verðir sjálf/ur alltaf meiri AÐAL en hinir og bara troðið og göslast áfram.  Það eru sigurvegararnir sem skrifa söguna og móta jarðveginn.   Ég ætla að venja mig á jákvætt viðhorf – ef þú treður á mér næ ég þér bara síðar og jafnvel þá með bros á vör verð ég jákvæður.